SAKARYA YENİ HABER ARTIK BIZİM
Birgün bir gazetenin sahibi olacağımı söyleseler, inanmakta zorlanırdım. 5 yıl önce Kocaali’de bir gazete çıkartmak için ayaklanmıştım ama hüsran ile sonuçlanmıştı. Bu haftadan sonra Sakarya’nın en değerli, saygı duyulan bir gazetesinin sahibi oluyorum. Tanrı utandırmasın.
Bu işten anladığımı söyleyemem. Benim yatırım yaptığım ticaret faaliyetlerinin çok dışında bir konu. Fakat inandığım, güvendiğim insanlarla yola çıkıyorum. Beklentilerim, hayallerim, hedefim büyük.
Kâğıt üzerine basılan gazetecilik tarihin sayfalarına eklenmeyi bekleyen antika bir iletişim yöntemi gibi görünüyor. Kasetler gibi, plaklar, walkman, VHS, kitaplar gibi. Yatırım yapılması kâr amaçlı olursa delilikten başka bir şey değil. Bugün gazetecilikten kâr eden kimse yok yer yüzünde. Fakat her köşede okuyabileceğiniz bir gazete bulabilirsiniz. Kar edilmeyen bir işi niçin yapar insanlar? Eminim birçok farklı nedeni vardır yatırımcıların benim nedenim de Kocaali. Yapmak istediklerim engellenince Politikaya girdim, orada da fazla adım atamayıp duvarlara toslayınca, gazete almaya karar verdim. Demokraside en güçlü silahın basın olduğunu yıllar önce öğrenmiştim. Sakarya Kuzey Gazetesinde aylardır yazıyorum ama okuyan az, okuması gereken gözler çok uzaktaydı. Bu haftadan itibaren görevini kötüye kullananlara, işini yapmayanlara, boş yere maaş alanlara rahat vermeyeceğimiz bilinsin. Aldığınız maaşlar 82 milyon insanın alın teriyle kazandığı paranın, kendi ihtiyaçlarını karşılayamadan Devlete verdiği vergilerden ödeniyor. Hakkını verin ya da istifa edip gidin.
Yanlışlar karşısında sessiz kalanlar, yapanlar kadar suçludur derler. Gördüğünüz, bildiğiniz yanlışlıkları paylaşırsanız, sesiniz oluruz, platformunuz oluruz.
Yaptıklarıma ve yapmak istediklerime hep bir neden bulmak istiyor insanlar. Yolun sonunda nasıl bir çıkarım olduğunu sorguluyorlar her zaman. Sanırım ilk kez görüyorlar karşılıksız yardım etmek isteyen bir insanı. Ben her türlü dedikoduya, iftiraya alışığım. Hayatım boyunca hep ters yolda gidiyormuş gibi göründüm ben, çünkü önümde hiçbir zaman bir çoban olmadı.
Hedefimi ben belirledim, rotamı ben çizdim. Kocaali’nin Yayla mahallesinde bir dul kadının öğrettiği doğrular, Hürriyet İlk Okulunda, Merkez Orta Okulunda beynime işlenen temel bilgiler dışında hiç kimsenin çobanlığına ihtiyaç duymadım. 30 yılımı geçirdiğim Kanada’da dürüstlüğün ve çok çalışmanın verdiği meyveleri topladım. Bugün o meyvelerin tohumlarını ekmek için buradayım.
Üniversitenin açılmasına yardım edeceğim, meslek okulları için kolaylıklar sağlayacağım, gençler için çok programlı gelecek planlarım var, Kocaali’nin geleceği için farklı gelir kaynakları yaratmak için her gurupla ortak araştırma yapacağım. İlçemin eğitimini yükseltmek, hoş görü seviyesini artırmak istiyorum.
Bu yapmak istediklerimle sorunları olanlar varsa kusura bakmasınlar, ben yola çıktım. Hayır, önümüzde ki seçimlerde aday olmayacağım.*
*Kaynak: https://www.kocaali.com/bir-meclis-uyesinin-gunlugu-08-14-temmuz-2019-makale,343.html